Concept, Spel: Booi Kluiving
Begeleiding: Lowie van Oers
Plastic (2017)
Een cross-over tussen theater en poëzie over de tijdelijkheid van de dingen die we gebruiken, en de maakbaarheid van de mens. Zouden we onze tijdelijkheid niet eerder moeten accepteren in plaats van duurzaam en ecologisch te leven, dwangmatig behouden wat toch gedoemd is te mislukken en deze weggooicultuur niet juist moeten omarmen?Booi, een jongen met een gebroken hart, is gedumpt en uit zich via poëzie. Alleen weet hij zijn liefdesverdriet niet onder woorden te brengen. Hij weet niet waarom hij is gedumpt en dus gebruikt hij een ander onderwerp om zijn eigen liefdesproblemen mee te vergelijken, zodat hij deze op die manier kan verklaren.
Hij ziet nu dat de mens zich door prothese benen en botoxlippen sneller dan ooit aan het evolueren is, de industrie zich door plastic nog nooit zo snel ontwikkeld heeft. Zijn we tenslotte niet allemaal tijdelijk? Zouden we onze tijdelijkheid niet eerder moeten accepteren in plaats van duurzaam en ecologisch te leven, dwangmatig behouden wat toch gedoemd is te mislukken en deze weggooicultuur niet juist moeten omarmen?
Theaterkrant, Marijn Lems
"In een combinatie van spoken word en poetry slam koppelt hij stand-up-gewijs verschillende gedichten en anekdotes aan elkaar, waarbij de verbindende factor de relatie tussen mens en object lijkt te zijn. De woordkunstenaar goochelt met (soms iets te ver uitgemolken) metaforen en onverwachte rijmschema’s en komt regelmatig in een bewonderenswaardige flow terecht."
Tekst: Magne van den Berg
Concept & Spel: Michael Muller, Simon Boer, Joep Paddenburg & Booi Kluiving
Regie: Maria Kraakman
Lichtontwerp: Gijs 't Hoen
pr-ontwerp: soimon.com
De Lange Nasleep van een Korte Mededeling (2018)
Sjon: Jon
Jon: Ja
Sjon: Waar ga je eigenlijk naar op zoek
Jon: Naar eenzaamheid en stilte
Sjon: Denk je dat dat gelukkig maakt
Jon: Ik weet het niet
maar het lijkt me wel lekker
Sjon: Eenzaamheid is niet lekker Jon
en moet je ten koste van alles zien te vermijden
Sjon, Jon, Johan en Louise in een openbare ruimte.
Een onschuldige opmerking van Jon.
Gehoord door Louise.
Geverifieerd bij Johan.
Gedubbelcheckt door Sjon.
En weer terug bij Jon.
Die niet bevestigt noch ontkent.
Maar het is al gezegd.
En alles is voorgoed veranderd.
Hun gemeenschappelijke liefde voor taal en teksttoneel bracht eindexamenstudenten Booi Kluiving, Joep Paddenburg, Michael Muller, en Simon Boer bij De lange nasleep van een korte mededeling van Magne van den Berg. Onder begeleiding van Maria Kraakman onderzoeken zij de oneindige mogelijkheden van deze spaarzame en ritmische tekst.
